Η Τζένη Λειβαδάρου, μια πραγματική «πανεπιστήμονας» της εποχής μας, με δύναμη και θέληση που αποτελούν παράδειγμα και κινητήριο μοχλό για κάθε κοινωνία που θέλει να προοδεύει, μελετάει αυτή την εποχή σε ένα εκ των κορυφαίων ιδρυμάτων του κόσμου τη «μαγεία» και τα «άλυτα» προβλήματα της υδροδυναμικής, φιλοδοξώντας με τις ανακαλύψεις της να βοηθήσει την ανθρωπότητα να πάει ένα βήμα πιο πέρα την αέναη αναζήτηση της γνώσης και της αλήθειας.
Τελειώνοντας το Πολυτεχνείο, γνώριζε ήδη από νωρίς την κλίση της στις επιστήμες και έπειτα από την ολοκλήρωση μεταπτυχιακών σπουδών, πραγματοποιεί σήμερα έρευνες και ολοκληρώνει το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, ενώ οι επιστημονικές της προτάσεις για μια σειρά κοινωνικών ζητημάτων παρουσιάζονται από τις Βρυξέλλες και την Κομισιόν, μέχρι τη Νέα Υόρκη και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.
Η Τζένη Λειβαδάρου διαγνώστηκε με μυοπάθεια κατά τη διάρκεια των σπουδών της και πλέον κινείται με αμαξίδιο, το γεγονός αυτό όμως αντί να κάμψει το σθένος της, της έδωσε ώθηση για να αναβαθμίσει την ακαδημαϊκή της πορεία στο ανώτατο επίπεδοΗ ίδια είχε την τιμή, όπως λέει, να συνεργαστεί με τον εμβληματικό αστροφυσικό Στίβεν Χόκινγκ, λίγα χρόνια πριν από τον θάνατό του, καθώς τους δύο επιστήμονες συνέδεε η σπάνια πάθηση που περιορίζει την κινητικότητα. Η Τζένη Λειβαδάρου διαγνώστηκε με μυοπάθεια κατά τη διάρκεια των σπουδών της και πλέον κινείται με αμαξίδιο, το γεγονός αυτό όμως αντί να κάμψει το σθένος της, της έδωσε ώθηση για να αναβαθμίσει την ακαδημαϊκή της πορεία στο ανώτατο επίπεδο.
Αυτό το γεγονός προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον του Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος μεταξύ άλλων ήταν και ακτιβιστής για τα άτομα με αναπηρία, και ειδικά για τους νέους επιστήμονες, για τους οποίους θεωρούσε ότι θα πρέπει να διαθέτουν ό,τι χρειάζονται προκειμένου η σωματική αυτή αδυναμία να μην αποτελεί εμπόδιο στην έρευνά τους.
Στόχος και όραμα, η χρήση της συσκευής από όλους τους πολίτες σε εφαρμογές όπως ο έλεγχος της ποιότητας του φαγητού και του ποτού μας, της ποιότητας της βενζίνης που βάζουμε στα οχήματά μας, ακόμα και ο έλεγχος της ποιότητας του αίματος μας, κατ’ οίκονΗ νεαρή Χαϊδαριώτισσα, έχοντας εξασφαλίσει πέντε υποτροφίες, ερευνά θέματα πράσινης τεχνολογίας και υδροδυναμικής, πραγματοποιώντας πειράματα αλλά και αναπτύσσοντας, μαζί με την ομάδα της, μια συσκευή η οποία βασισμένη στις αρχές της υδροδυναμικής, φιλοδοξεί να μεταβάλλει πολλά από αυτά που σήμερα γνωρίζουμε, αλλά και να οδηγήσει σε πρακτικές εφαρμογές προς όφελος της ανθρωπότητας.
Μάλιστα, η συσκευή κέρδισε το επιστημονικό βραβείο «ig nobel prize», το οποίο δίνεται κάθε χρόνο σε ειδική τελετή στο Χάρβαρντ, όπου αναδεικνύονται τα πιο ασυνήθιστα επιτεύγματα στην επιστημονική έρευνα από πραγματικούς νομπελίστες. Η συσκευή, μέσω πειραμάτων, μπορεί να… «γυρίσει τον χρόνο πίσω» ανασύνθετοντας ορισμένες χημικές ουσίες, καθώς και να επιταχύνει στα εργαστήρια τις έρευνες για γονιδιακές θεραπείες και ανάπτυξη φαρμάκων.
Στόχος και όραμα, η χρήση της συσκευής από όλους τους πολίτες σε εφαρμογές όπως ο έλεγχος της ποιότητας του φαγητού και του ποτού μας, της ποιότητας της βενζίνης που βάζουμε στα οχήματά μας, ακόμα και ο έλεγχος της ποιότητας του αίματος μας, κατ’ οίκον.
«Η υδροδυναμική μιας σταγόνας ταυτίζεται με τη δυναμική που αναπτύσσουν οι γαλαξίες»«Τα μαθηματικά της υδροδυναμικής συνδέουν την κλίμακα του μικρόκοσμου με αυτή του μακρόκοσμου, με πρακτικές εφαρμογές από το επίπεδο του μορίου, σε αυτό του γαλαξία, αφού «ότι συμβαίνει κάτω, συμβαίνει και επάνω, όπως διαπίστωσα με μεγάλη μου έκπληξη», υπογραμμίζει στον φακό του zougla.gr η Τζένη Λειβαδάρου, εξηγώντας:
«Δεν μπορούσα να εξηγήσω τους σπειροειδείς κυματισμούς του νερού στη συσκευή -μετά από ενδελεχή έρευνα, ανακάλυψα πως είναι παρεμφερείς με τους σπειροειδείς βραχίονες που αναπτύσσουν οι γαλαξίες! Άρα η υδροδυναμική μιας σταγόνας ταυτίζεται με τη δυναμική που αναπτύσσουν οι γαλαξίες»...
Η Τζένη Λειβαδάρου (στις φωτογραφίες είναι στο εργαστήριο της και στο βήμα του ΟΗΕ), δηλώνει ότι αναζητά ερευνητικές ευκαιρίες και συνεργασίες με κάποιο ίδρυμα ή φορέα στην πατρίδα της.